as yet untitled

Photo by Turkmen

Face it: Ο απέναντης δεν ξέρεις τι θέλει και δεν θα το μάθεις ποτέ. Ή αν θες να στο πώ αλλιώς, τα θέλει ΟΛΑ, χωρίς συμβιβασμούς. Πανάρχαιος κανόνας – όχι της ζούγκλας, της ζωής - η «Αρχή της μείζονος ωφέλειας», δηλαδή παίρνουμε ό,τι μπορούμε απ’ όπου μπορούμε. Χαρακτηριστικό specimen ο ΓΙΟΣΤΟΥΠΑΡΤΑΟΛΑ. Σημασία έχει τί δίνεις εσύ κι αν κάνεις εμπόριο. Αν προσδοκάς να πάρεις ίσα ή περισσότερα μ’ αυτά που δίνεις τότε χρειάζεσαι εμπορική πολιτική και στρατηγική. Όμως πρέπει να το ‘χεις.

Επιλογή (α) by the book: Έστω λοιπόν ότι το ‘χεις και πας για τα πολλά. Γιατί ξενερώνεις αν στην πορεία σου προκύπτουν ακάλυπτες επιταγές, ελαττωματικό εμπόρευμα, κύκλος ζωής προϊόντος μικρότερος απ’ τον αναμενόμενο; Η συναλλαγή σου είναι εμπορική οπότε οφείλεις να θεωρήσεις δεδομένο το ρίσκο, όπως και την πιθανή αποτυχία. Να ψωνίσεις από σβέρκο, να σου προκύψει Ζονγκ, άνθρακες ο θησαυρός , γυλάκια για Ινδιάνους. Είσαι έτοιμη να τα αντιμετωπίσεις; Έχεις καβάτζες; Ασφάλιση; Καλώς. Δεν είσαι; Βολέψου με τα αρχιδιατουκαθεΚαράμπελα, φτύσε, και ξανά απ την αρχή.

Επιλογή (β) by the heart: χωρίς ατζέντα, σημειώσεις, προκάτ, σχέδιο απόβασης. Εκεί το ρίσκο διαφέρει. Έτσι και σου κάτσει απογειώθηκες ! Kι αν σου κάτσει… σου αλλάζει τη ζωή που λέει κι ο next door γείτονας στη διαφήμιση του Lotto. Για πόσο; Για ΟΣΟ. Το όσο, όσο και να ‘ναι φτάνει και κάνει. Αν όμως ΔΕΝ σου κάτσει; [ανάσα, ξεροκαταπιέ]

Στην περίπτωση αυτή, απλά τη γάμησες ή, να το πω πιο κομψά, ούτε ψύλος στον κόρφο σου ! Εκεί τα αρχίδια πάνε αθροιστικά κι εκτός των όψιμων του latest Καράμπελα, ξαφνικά βρίσκεσαι να βομβαρδίζεσαι με καταιγίδα από αρχίδια, δίχως ομπρέλλα. Και είναι τα άτιμα όλα γνώριμα, απ’ το ένδοξο παρελθόν σου/τους που διαλέγουν να σ’ επισκεφθούν μόλις σε δουν να τρεκλίζεις. Σαν γύπες παραμονεύουν να ξεσκίσουν την σάρκα σου! Είδες τ’ αρχίδια; Αν δεν έχεις εντρυφήσει σε προχωρημένα επίπεδα αυτοέλεγχου και σε νιρβάνα καταστάσεις για να είσαι σε θέση να αντιμετωπίζεις την ορχεομπόρα, καλύτερα να επιλέξεις την εμπορική προσέγγιση.

Διαλέγεις και παίρνεις το λοιπόν: By the book με όλα τα constraints και με σταθμισμένο το ρίσκο ή by the heart κι ό,τι ήθελε προκύψει. Στην περίπτωση (β) φρόντισε να έχεις έτοιμο τον βαμμένο τοίχο/στόχο για κουτουλιές (τη σφραγίδα [bang head here] θα στην προμηθεύσω εγώ, μην ταλαιπωρείσαι να το βάφεις/γράφεις).

Σ’ ότι αφορά τις φυλές: Όλες, κυνηγών και θηραμάτων τις διέπουν οι νόμοι της ζούγκλας, όπου ως γνωστόν όλα είναι άναρχα και όλα μπορούν να συμβούν. Σ’ ένα τέτοιο σκηνικό, όπου όλα ανατρέπονται, το θήραμα μπορεί να γίνει εύκολα κυνηγός. Συμπέρασμα: Στη ζούγκλα το πάρε-δώσε των όρχεων είναι άν-ορχο!

Για την επίδραση του χρόνου στο αρχιδοαλησβερίσι που έχει κι εκείνος τα τερτίπια του και βάση του οποίου διαφορετικά κυνηγάει ένα λιοντάρι στην εφηβεία κι αλλιώς όταν μεγαλώσει, θα σου πω άλλη φορά, γιατί βλέπω ήδη τους θαμώνες σου να ‘χουν στηθεί με τις τομάτες ανά χείρας και βαριέμαι να τρέχω πάλι το κουστουμάκι μου στο καθαριστήριο.


* με την άδεια του συγγραφέα, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του