Δεκάξι


Photo by Alyz


Ψάχνοντας στη ντουλάπα μου βρήκα ένα τζην που είχαμε αγοράσει στο Λονδίνο, εκείνο το φαρδύ με τις τσέπες τις τεράστιες, που έλεγε η γιαγιά μου πως με κάνει σαν εργάτη. Το φόρεσα λοιπόν ξανά κι εκείνα τα ίσια παπουτσάκια που είναι ολοστρόγγυλα, φαρδιά και μονοκόμματα μπροστά κι έλεγες πως μοιάζουνε με φαλαινάκια και κορόιδευες πως μ΄ έκαναν να περπατάω σαν παπάκι. Κι εγώ θύμωνα, γιατί ήθελα να λικνίζομαι κι από πείσμα πήγαινα κι έβαζα τα ψηλοτάκουνα που ήθελες να τα φοράω μόνο στο κρεβάτι. Φόρεσα κι ένα κοκαλάκι στα μαλλιά, δίπλα στο μέτωπο σαν κοριτσάκι κι αν δεν με κοίταζες στο πρόσωπο παρά μονάχα στο κορμί, θα ‘λεγες πως ήμουνα δεκάξι. Και θυμήθηκα τα καλοκαίρια που τριγυρνούσα όλη μέρα με τα εσώρουχα και φώναζες να ντυθώ γιατί μ’ έπαιρναν μάτι οι απέναντι κι εγώ γελούσα γιατί το έκανα επίτηδες για να ζηλεύεις. Και μ’ έλεγες «κοριτσάκι», μα κοριτσάκι ήμουνα κι ακόμα δε μεγάλωσα, γιατί απόψε δεκάξι νιώθω. Κι ύστερα μια μέρα ξαφνικά πήγα κι έβαψα τα μαλλιά μου κατακόκκινα, γιατί το καστανό ήτανε βαρετό κι εγώ μέσα μου έβραζα κι ήθελα να το δείξω κι έλαμπα! Κι όταν σε χώρισα, το βαρετό τ΄ άφησα πίσω μου μαζί με σένα κι είπα πως στη ζωή θ΄ακολουθώ μόνο τον έρωτα και γι αυτό χάνω το δρόμο μου συνέχεια μέχρι τώρα. Και πάλι χάρτη δεν κρατώ, κάθε φορά να χάνομαι θέλω, αφού το ξέρω πως μια μέρα πάλι στον ίσιο δρόμο θα γυρίσω, και δε με νοιάζει τελικά γιατί θα ‘χω δει πολλά και νέες εμπειρίες θα ‘χω ζήσει κι ας μεγαλώνω. Κι ας κλαίω κι ας κουράζομαι κι ας μπαίνουν χρόνια πάνω μου, η καρδιά μου δε γερνάει, κάθε φορά είναι πιο ζωντανή και ρώτα όποιον θέλεις. Και συχνά θέλω να πετάξω πάνω από τη θάλασσα. Πήγα σήμερα βόλτα με το ποδήλατο στη σκάλα. Μόνη μου ήμουν, ο ουρανός ήταν εκείνο το γκρίζο-μπλε που προμηνύει τη βροχή κι ο κόσμος είχε μαζευτεί στα σπίτια. Μόνο εγώ ήμουν η τρελή που έκανα πετάλι κόντρα στον άνεμο μ’ ένα κοκαλάκι στα μαλλιά να μου κρατάει τα τσουλούφια που πετάνε, μα τα φτερά που έχω στην πλάτη μου ποιος θα βρεθεί να μου τα συγκρατήσει; Κι είχα τη θάλασσα αριστερά κι είχα τη θάλασσα δεξιά κι είχα τη θάλασσα μπροστά μου και τρόμαξα λιγάκι κι ήθελα να ‘ναι κάποιος εκεί να με καθησυχάσει. Να μου πει να μη φοβάμαι και πως θα ‘ναι δίπλα μου ό,τι κι αν συμβεί. Μα δεν ήταν γύρω μου κανείς κι έκανα πιο δυνατό πετάλι κόντρα στον άνεμο και πάλι, ώσπου με πήρανε οι πρώτες στάλες και τα μικρά μου φαλαινάκια δίψασαν και θέλανε να φύγουν απ’ τα πόδια μου και να τσαλαβουτήσουν στη βροχή. Ύστερα μπήκα κάτω απ’ το υπόστεγο για να μην βρέξω τα φτερά μου και μια γιαγιά μου χαμογέλασε απ’ τα απέναντι μπαλκόνια, μάλλον δεν έβλεπε καλά και με πέρασε για κοριτσάκι. Η δική μου γιαγιά σήμερα έκανε επέμβαση για καταρράκτη. Γιαγιά, πόσο δίκιο είχες που έλεγες να μην αποκαλώ τ΄ αγόρια «φίλους»... Μα όσο φορώ ακόμα αυτα τα ίσια παπουτσάκια και το κοκαλάκι στα μαλλιά, έχω και τούτα τα φτερά στην πλάτη, άσε με να πιστεύω πως είμαι κοριτσάκι και μη μου χαλάς το όνειρο, αύριο στο υπόσχομαι πως θα ξυπνήσω και θα ‘μαι μεγάλη πάλι. Καληνύχτα.



* Αφιερωμένο σε κάποιον που θέλει να με βλέπει και να με ακούει χαρούμενη, ακόμα κι όταν ο ίδιος δεν είναι.





18 σχόλια:

BeBe είπε...

Καληνύχτα γατούλι. Κι αύριο που θα ξυπνήσεις και θα είσαι μεγάλη, δεν χάνεις κάτι με το να βάλεις πάλι τα φαλαινάκια σου :)

P.S. Όσο για το nick name Link είχε παλιότερα..Επί καλής εποχής joy. ;)

lo-li είπε...

"..δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
κι ούτε έχει σημασία που ασπρίσαν τα μαλλιά μου,
δεν είναι ετούτο η λύπη μου
-η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει κι η καρδιά μου"
Δεν ξέρω γιατί αλλά μου ήρθε αμέσως στο μυαλό αυτό τ' απόσπασμα από τη Σονάτα..

Μη σε ξανακούσω να υπόσχεσαι τέτοια πράματα! Εντάξει; Άκου κει θα ξυπνήσω και θα μεγαλώσω..
χαχα αγρίεψα μου φαίνεται! Όχι ρε αυτή την κλισέ βλακεία που λέει "το παιδί που κρύβουμε μέσα μας" μην της δίνεις σημασία..Ασ το να βγει έξω, να κάνει ποδήλατο με τα φαλαινάκια του στη θάλασσα και να χαίρεται τη ζωη:-)

(η κική -θετική εκπλήρωσε το σκοπό της και πάει γι άλλη επίσκεψη!)

bidibis είπε...

"Αφιερωμένο σε κάποιον που θέλει να με βλέπει και να με ακούει χαρούμενη, ακόμα κι όταν ο ίδιος δεν είναι."

Ευχαριστώ, η τιμή είναι πολύ μεγάλη. Δεν περίμενα ποτέ ότι κάποιος θα μου αφιέρωνε ολόκληρο ποστ.

Και μην ακούς τη Lo-li (με τέτοιο όνομα τι περιμένεις;) που σου λέει να μη μεγαλώσεις. Να μεγαλώσεις άμεσα γιατί αλλιώς δε θα σε αφήνουν να πίνεις ποτά στα μπαρ, να αγοράζεις ναρκωτικά, να οδηγείς αυτοκίνητο, να βλέπεις ακατάλληλες ταινίες και να τζογάρεις στο καζίνο!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο.
Αυτό το κείμενο δείχνει στ' αλήθεια την φρεσκάδα μέσα σου, είναι ένας καταρράκτης από συναισθήματα, είναι εικόνες πολύχρωμες, είναι η ζωή η ίδια.

Δεν έχω παράθυρο στο γραφείο μου, αλλά δεν με νοιάζει. Καμιά φορά η άνοιξη γίνεται κόκκινη γραμματοσειρά και φτάνει αυτή σε εμένα.

Πόσο αξιαγάπητη είσαι στ' αλήθεια;

Μπα σε καλό σου μεσημεριάτικα.

H.Constantinos είπε...

Λοιπόν, αυτό είναι αρκετά διαφορετικό...

nosyparker είπε...

bebe, συνήθως προτιμώ τα ψηλοτάκουνα ;-) Το twinkle πάλι δεν το θυμάμαι, δε μου κρατάς κακία ε;

lo-li, το ποδήλατο κι η θάλασσα δεν κόβονται, για τα φαλαινάκια δεν ξέρω. Αποφασίστε με το φίλο σου τον bidibis, να μεγαλώσω ή να μείνω όπως είμαι, κι όταν αποφασίστε ενημερώστε με κι εμένα.

bidibis, ξουτ! Θα μου κάνεις χαλάστρα! :-P Δε θα πίνω ποτάαααα; Τι λές τώρα!!!

αργυρένια, αυτό το αξιαγάπητη να μου το λέτε πιο συχνά να παίρνω τα πάνω μου :-)

Κων/νε, προς το καλύτερο ελπίζω...

stefanos είπε...

εδώ είμαστε και ας μη μας βλέπεις
μη φοβάσαι, θα είμαστε δίπλα σου οτι κι αν συμβεί

απογεματινά φιλιά

Sigmataf είπε...

καλησπέρα.

Δεν παίζουν λόγια.

lo-li είπε...

χμ...εδώ ξεκινάει βεντέτα.. Μα συγνώμη ΤΟ LO-LI ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΓΕΛΟΙΟ ΑΠΟ ΤΟ BIDIBIS;; ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΑΣΜΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ "ΝΤΙ ΜΠΙΝΤΙ ΜΠΙΝΤΑΙ..." χαχα

Εμένα ν' ακούς κι όχι αυτό τον αλητήριο που σου λέει να πάρεις ναρκωτικά και να παίζεις στα καζίνα! Kι εξάλλου στα 16 σ' αφήνουν να πιεις στα οινοπνευματοποτεία:-Ρ

BeBe είπε...

Όχι βέβαια. :)

nosyparker είπε...

Στέφανε, δε σας βλέπω όλους, αλλά σας αισθάνομαι.

sigmataf, ούτε εδώ παίζουν λόγια, μόνο εικόνες και συναισθήματα. :-)

lo-li, η αλήθεια είναι πως το bidibis είναι πολύυυυυ γελοίο!!!
:-D

candyblue είπε...

Λίμνες τα μάτια μου
ότι ωραιότερο έχω διαβάσει από σένα

με αντιπροσώπευσες
Τα σέβη μου
και χρόνια πολλά για την γιορτή σου
δικαιολόγησε με

έτσι απλά σαν να είσαι 16

nosyparker είπε...

Σ' ευχαριστώ καλή μου candy :-)
Αυτό το κειμενάκι είναι το πιο αγαπημένο μου μετά την Adherel, και το λατρεύω γιατί είναι βγαλμένο μέσα από την καρδιά. Ελπίζω από δω και στο εξής να έχω περισσότερες αφορμές για να μπορώ να γράφω έτσι, γιατί πραγματικά το έχω ανάγκη.

H.Constantinos είπε...

Ναι, να ξαναγράψεις έτσι.

Ανώνυμος είπε...

Πάντα ήσουν δεκάξι.
Μ'αρέσουν τα κοκαλάκια στα μαλλιά σου.
Α, και αν πάθεις φουιτ βάλε φωνή.

τσέλιγκας είπε...

Εγώ πάλι νομίζω ότι πάχυνες ;-p

itelli είπε...

Πολυ πίνεις λέμε...

nosyparker είπε...

Γιατρέ, τι 16, τι 26, τι 36! Απλά νούμερα είναι. Κράτα την τρόμπα εύκαιρη.

τσέλικα, δεν πέτυχε το λέηζερ βλέπω. Η στραβομάρα εξακολουθεί.
:-P

itelli, όχι ρε! ΑΥΤΟ ειδικά το έγραψα "στεγνή" :-D