Ασυνάρτητα

Photo by Lilaims

Ο prince μου ψιθύρισε: μήνυμα, νοστιμιά, μπαταρία, βάζο, εκκλησία.

Voilà!


Άργησα κι έχω αγχωθεί. Ψάχνω να βρω την εκκλησία. Μετά το μουσείο δεξιά, οι οδηγίες δεν είναι σαφείς, κάπου να βρω να παρκάρω. Επιτέλους το βρίσκω. Στο χώρο διάχυτη μιζέρια. Αρχίσαμε με μια ολόκληρη ώρα καθυστέρηση και μια μικρή αλλαγή προγράμματος. Εγγραφή – έναρξη – χαιρετισμοί. Μέσος όρος ηλικίας τα 45, γυναίκες κυρίως, οι περισσότερες απεριποίητες και κακοντυμένες. Διάλειμμα. Καφές – πορτοκαλάδα – κουλουράκια. Κάθομαι στον μαύρο δερμάτινο καναπέ και τους παρατηρώ. Πίσω μου ακούω κομπολόι, small talk και χάχανα. Το μάτι μου κολάει σ’ ένα βάζο στο τραπέζι. Κόκκινο μα άδειο. Τα πάντα μου θυμίζουν εγκατάλειψη. «Τι κάνω εγώ εδώ;» αναρωτιέμαι. Νιώθω πως ήδη έχω χάσει το χρόνο μου. Δεν ακούω τίποτα. Βαριέμαι αφόρητα κι είπα κάτι να γράψω. Ούτως ή άλλως δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν. Ευτυχώς έχω μπλοκάκι για σημειώσεις, να θυμηθώ ν΄αγοράσω ένα moleskine – ψωνάρα!

Το μόνο χρήσιμο κι ενδιαφέρον ως τώρα είναι ένα τεστ προσωπικότητας, όχι πως έμαθα κάτι καινούριο...
Τύπος Α: Δημοφιλής Αιματικός
«Προσωπικότητα ελκυστική, ομιλητική, ψυχή του πάρτυ, με αίσθηση του χιούμορ, με καλή μνήμη στα χρώματα, συναισθηματική και παραστατική, αυθόρμητη, δημιουργική κι ενδιαφέρουσα, ενεργητική κι ενθουσιώδης, κάνει εύκολα φιλίες, τρέφεται με φιλοφρονήσεις, γίνεται συχνά αντικείμενο ζήλειας, δεν κρατά κακία, ζητά εύκολα συγνώμη. Ξεχειλίζει από καλή διάθεση μα είναι συχνά ευμετάβλητη, περίεργη, καλή στη σκηνή, ζει το παρόν, ειλικρινής, πάντοτε παιδί.» Συγνώμη, αλλά αυτό θα μπορούσε άνετα να είναι το προφίλ ενός Τοξότη. Κι ύστερα σου λένε, μην πιστεύεις στα ζώδια. Τα αρνητικά δεν αναφέρονται πουθενά, το τεστ εστιάζει στα θετικά.

Μετά το διάλειμμα ο χρόνος δεν περνά με τίποτα. Χτυπάνε συνέχεια κινητά. Προσπαθώ ν’ ακούσω ράδιο με τ’ ακουστικά αλλά δεν είναι καλή ιδέα, δεν έχω αρκετή μπαταρία. Κάνω όνειρα για το καλοκαίρι, προσπαθώντας να ξεχαστώ. Σκέφτομαι ν’ αγοράσω ποδήλατο. Τα Σαββατοκύριακα θα κατεβαίνω στην παραλία παρέα με μουσική κι ένα μπλοκ, θα κάθομαι σ΄ένα παγκάκι, θα κοιτώ τη θάλασσα και θα γράφω. Αν διψάω, θα πίνω μπύρες. Αν πεινάω, θα τσιμπάω καμιά νοστιμιά. Πόσο μου έχει λείψει αυτό! Ένα μήνυμα με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Μπλα, μπλα, μπλα... Το ρολόι έχει κολήσει. Δεν αντέχω! Σηκώνομαι, τα τακούνια μου κάνουν θόρυβο στα πλακάκια, κεφάλια γυρίζουν και με κοιτάνε. Δε με νοιάζει, φεύγω. Έξω έχει τέλεια μέρα.