Παραγγελιά

Photo by blacksheep

Δεν αντέχω άλλη σιωπή, θέλω να μιλήσω. Είναι μέρες τώρα που με ζυγώνουν δαίμονες. Τα βράδια δεν κοιμάμαι και σέρνω τα μέλη μου τη μέρα. Μαύροι κύκλοι στα μάτια, οι ρυτίδες προσδίδουν την κούραση κι η καρδιά πάει να σπάσει. Βάζω τραγούδια στο pc και ξάφνου μαλακώνω. Μα τούτη δω η ακινησία κι ο ήχος απ’ τα πλήκτρα μάλλον κακό μου κάνουν. Μπαίνω στ’ αμάξι και χάνομαι. Από χθες έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια πέτρα στο στήθος. Μη μου χαρίζεις άλλα, θα με πνίξεις! Με φόρτωσες κι ας ήταν άθελά σου. Μου πέφτει βαριά η αγάπη σου, συγχώρα με, δε φτάνει να το θέλει μόνο ένας. Έβρεξε σήμερα και γέμισαν οι δρόμοι λάσπη. Έτσι νιώθω, το πιστεύεις; Βουλιάζω σαν τη λάσπη. Κι αυτή η λακούβα που έχω στο στέρνο, πόσο ακόμα ν’ αντέξει; Μάζεψε νερό και πάει να ξεχειλίσει. Μια στάλα ακόμα και θα μου βγει απ’ τα μάτια. Μεγαλώνω γλυκά, μεγαλώνω πικρά... με πόνο τα ‘μαθα όλα. Σε χωματόδρομο τα γόνατα και τις παλάμες μου έγδαρα, πέφτω μα σηκώνομαι. Θέλεις να δεις σημάδια απ’ τα χαλίκια; Δεν κερδίζεις πάντα στα παιχνίδια. Ομίχλη, κι οι προβολείς δεν κάνουν τίποτα. Παίξε μου μόνο μουσική, παίξε γαμώτο, παίξε! Ίσως έτσι ξεχαστώ κι απόψε.