Απουσία

Τέσσερις τοίχοι, ένα δωμάτιο... κι εσύ να λείπεις

Να ξυπνώ κάθε μέρα σ` ένα στρώμα διπλό, να φτιάχνω καφέ για δυο κι εσύ να λείπεις

Να κάνω σχέδια για μας τους δυο, να ονειρεύομαι, μα να μη ζω κι εσύ να λείπεις

Βάφω τα πάντα σε χρώμα μουντό, μετρώ τις μέρες για να σε δω, μα εσύ πάντα λείπεις

Το καλοκαίρι μακρύ και ζεστό, το σπίτι άδειο και πνιγηρό, μου λείπεις

Κάθε γωνιά κι ένα κενό, κάθε ανάμνηση καρφί στο μυαλό κι εσύ να λείπεις

Χρόνια το ίδιο σκηνικό, όσα ζητώ βρίσκουν κενό... μου λείπεις