Μαύρος γάτος με πράσινα μάτια

Ένας γάτος μ’ έβγαλε χθες βράδυ απ' τη ρουτίνα.
Ήρθε αργά και μου χτύπησε την πόρτα, ήθελε παρέα και κουβέντα.
Αργότερα ήθελε μπύρες και μια βόλτα στα κεραμίδια.
Δεν του χάλασα χατίρι.

Δε μου χτυπάν την πόρτα κάθε μέρα μαύροι γάτοι.
Τα ήπιαμε λοιπόν μαζί, του είπα ιστορίες και τα μουστάκια του γελούσαν.
Με χάζευε και χουρχούριζε, μπορεί καν να μην άκουγε τι του 'λεγα,
αλλά μήπως τι με νοιάζει;
Πήγαμε σπίτι το πρωί, αφού πρώτα σουλατσάραμε στην πόλη.
Μου έφτιαξε καφέ, με σκέπασε κι έκατσε εκεί να με φυλάει.
Δε ζήτησε τα χάδια μου, μόνο μου έδωσε απλόχερα τα δικά του.
Κι έμεινε εκεί στην αγκαλιά μου,

ένα μικρό μαύρο γατί με πράσινα μάτια να ρουθουνίζει.

Κοιμήθηκα.
Όταν σηκώθηκα να φύγω, τον φίλησα γλυκά στη μούρη.
Ήρθε στη πόρτα κι έμεινε εκεί να με κοιτάει ν’ απομακρύνομαι στη σκάλα.
Του έβγαλα αυθάδικα τη γλώσσα.
Ακόμα χαμογελάω...