Να 'ρχεσαι στον ύπνο μου
Τελευταία δεν ονειρεύομαι πολύ. Ίσως να φταίει που πέφτω ξερή κάθε βράδυ και δεν τα θυμάμαι. Θα 'θελα όμως να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ όμορφο κείμενο του Χρήστου Μπουλιώτη. Αφιερωμένο σ' όσους ονειρεύονται πρόσωπα αγαπημένα.
… γιατί τα όνειρα βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις.
Τώρα που μας χωρίζουνε βουνά από λόγια αλόγιστα και θάλασσες
να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου
Να 'ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι, με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο,
με τα πόδια... να 'ρχεσαι πάντως
Εξάπαντος να 'ρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς
«Σουσάμι άνοιξε» θα λέω τρις και θα σε μπάζω στ' όνειρο
Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά
μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα
Έλα στον ύπνο μου, σε περιμένω να καθαρίζουμε παρέα φρέσκα φασολάκια,
να τρώμε καρμπονάρα, να σε ταΐζω μενεξέδες, κουκουνάρια και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη, θα δεις …
Ανάμεσα σε ερωτιδείς αγγέλους να πετάς εσύ, μαζί κι εγώ
Κι αν θέλεις θα γινόμαστε ακροβάτες, ηθοποιοί σε θίασο πλανόδιο, έλα …
Στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυο να παίζουμε τρίλιζα στο κατώφλι του καλοκαιριού
Σε πύργους από φίλντισι κι ακριβό βελούδο να κυνηγιόμαστε στο μυρωμένο λιβάδι των αισθήσεων, να σε φτάνω, να σ' αγγίζω, να σε πιάνω
Να 'μαι τα χέρια εγώ κι εσύ το πιάνο και να σε τραμπαλίζω
και να σου φτιάχνω κούνια σ' ανθισμένη κερασιά να σε κουνώ, να σε ταρακουνώ
Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα
Τ' άλλα θα στα πω στ' αυτί
Γιατί τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι
Βγαίνουν αληθινά αν τα πιστεύεις
6 σχόλια:
Απίστευτη μελαγχολία...είναι αυτό το κάνεις κανενός που δεν κατάλαβες
Δεν ξέρω αν έχεις χάσει ποτέ κάποιον,όχι σχέση,αν έχεις βιώσει κάποιο θάνατο κοντινού προσώπου που λάτρευες σε υπέρμετρο βαθμό.
Αυτό το ποστ με πήρε από το χέρι και βρήκα πάλι τη γιαγιά μου.
Μετά την εκταφή της σπάνια έρχεται να με βρει στα όνειρα μου.
Κάποτε την είχα όλο εκεί.
Με συγκίνησες κοριτσάκι.
Κάνεις κανενός
jellyannadarling.blogspot.com/2006/05/blog-post_25.html
Τώρα είμαι σίγουρη ότι θα συναντιέστε στ' όνειρο όμως! Τελικά επικοινωνούμε ή μου φαίνεται;
Της Κυριακής τα όνειρα βγαίνουν ως το μεσημέρι.
Φυσικά και επικοινωνούμε...νοιώθεις κάτι αντίθετο?
Όχι.. δηλαδή θέλω να πω, το μπλε, το κόκκινο, το μωβ, το κανείς κανενός, η μελαγχολία, τα όνειρα και τ' αγαπημένα πρόσωπα... δεν είναι τυχαίο ε;
εμένα πάντως αν βγαίνανε τα όνειρα μου αληθινά δεν θα 'ταν ο κόσμος όπως τον ξέραμε όλοι μας ως τώρα, μιλάμε για πολλές καταστροφές! :-)
Δημοσίευση σχολίου