Μπακούρια Α.Ε.

Photo by trenchmaker

Λοιπόν έχω ένα έντονο προαίσθημα ότι ανήμερα Αγίου Βαλεντίνου θα μου σπάσουν πάλι τα νεύρα. Από τις πιο γλυκανάλατες διαφημίσεις μέχρι τα έως αηδίας ρομαντικά love songs που θα παίζουν όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, από τα σήριαλ στην τηλεόραση που θα έχουν φυσικά επεισόδιο αφιερωμένο στον έρωτα, μέχρι τα βαρετά happenings που θα οργανώσουν όλα ανεξαιρέτως τα μπαράκια σε κάθε γωνιά της πόλης. Ευτυχώς έχω καιρό να κάνω βόλτα στις βιτρίνες, γιατί θα είχα ξεράσει από τις πολλές καρδούλες, τα κόκκινα και τα ροζουλί δωράκια που στολίζουν τα καταστήματα εδώ και μέρες.

Ναι, δε λέω... κι εμείς υπήρξαμε ερωτευμένοι, αλλά γιατί πρέπει να το θυμόμαστε μια φορά το χρόνο; Και κυρίως γιατί πρέπει να μας το υπενθυμίζουν ειδικά όταν δεν είμαστε; Άσε που με το που ξυπνάς το πρωί, σκάνε μύτη όλοι οι ξενέρωτοι wanna-be-lovers να σου ευχηθούν χρόνια πολλά (βλέπε: ρίχνω άδεια να πιάσω γεμάτα) κι εσύ πρέπει να χαμογελάς αμήχανα και να λες ευχαριστώ μπας και τους πείσεις και τους ξεφορτωθείς διά παντός, γιατί άντε να τους εξηγήσεις τώρα... Εναλλακτικά, τους ρίχνεις καμιά Χριστοπαναγία, στανιάρεις κι έρχεσαι στα ίσα σου. Αμ’ εκείνα τα λιγούρικα sms πού τα βάζεις; Φασόν! Ξεκινάνε από το βράδυ της προηγουμένης, για να προλάβουνε. Αναρωτιέμαι σε πόσες τα στέλνουνε με την ελπίδα ότι κάποια θα τους κάτσει. Θες να βγάλεις γκόμενα, κύριος; Πρέπει να ιδρώσεις! Capisci?

Πέρσι ένας κοντός φαλακρός σε στυλ Ντάνι Ντε Βίτο που όλο το χρόνο με είχε χεσμ*νη (όπως κι εγώ άλλωστε), με θυμήθηκε εξ αίφνης το βράδυ του Αγίου Βαλεντίνου και μου τηλεφώνησε για «να με βγάλει έξω» λες κι είμαι σκυλάκι να με πάει βόλτα στο πάρκο. Ρε πού σε βρήκαμε; «Η κούκλα δεν κάνει να μένει μέσα τέτοια μέρα! Θα την πάω εγώ στα καλύτερα!» Όπου τα καλύτερα, βάλε γνωστό του στέκι που όλως τυχαίως θα είχε μαζευτεί όλη η μπακουροπαρέα, στην οποία θα καυχιόταν την επομένη ότι «κάτι παίζει με τη nosy». Μασάει η κατσίκα ταραμά; Αρνήθηκα ευγενικά προφασιζόμενη πονοκέφαλο κι από τότε μην τον είδατε - ευτυχώς. Φέτος ελπίζω να τη γλιτώσω, αν κι έχω βάσιμες υποψίες ως προς το ποιοι μπορεί να μου τηλεφωνήσουν.

Όπως καταλάβατε, αύριο λέω να εφαρμόσω τη συμβουλή του Κηλαηδόνη και να κάτσω σπίτι. Προτείνω όμως σ’ αυτό εδώ το post να δώσουμε το παρόν όλοι οι μπάκουροι bloggers έτσι για συμπαράσταση. Μπας και παίξει και κάνα επιτόπιο ντραβέρι βρε παιδί. Παρακαλώ δηλώστε συμμετοχή. Κάνω πρώτη την αρχή και δηλώνω ευθαρσώς Mπακούρι Νο 1 για το Φεβρουάριο του 2007. Για το υπόλοιπο του έτους δεν υπόσχομαι τίποτα. Ως γνωστόν, ποτέ δεν ξέρεις από πού και πότε θα σου ‘ρθει.

Happy Bacurine’s Day!