Νυχτερινό

Photo by Luana

Γυρνώ από βραδινή έξοδο. Κουβέντες σημαντικές κι ασήμαντες σε πολυσύχναστο μπαρ. Στη διπλανή λωρίδα οδηγεί ένα περιπολικό. Πάμε παρέα για αρκετά χιλιόμετρα. Στο φανάρι που μας πιάνει γυρίζω και τους κοιτάζω. Χαμογελάμε αμήχανα. Ανάβει πράσινο και συνεχίζουμε, λίγο πιο κάτω στρίβουν αριστερά.

Στη σκέψη μου στριφογυρίζουν τα λόγια του τελευταίου εικοσιτετράωρου. Πόσο αληθινά, πόσο οδυνηρά… Οι ανθρώπινες σχέσεις, το Α και το Ω. Στο βάθος το φεγγάρι μια φέτα ξαπλωμένη σαν να λικνίζεται σε αιώρα αόρατη. Το ίδιο φεγγάρι βλέπουμε κι οι δυο όπου και να 'μαστε. Με συναρπάζει αυτή η σκέψη. Στο ράδιο το "Mad about you" κι η ένταση στο τέρμα.

feel the vibe, feel the terror, feel the pain, it's driving me insane

I can't fake - for god's sake, why am I driving in the wrong lane

Πού να είσαι τώρα; Φέρνω στο νου κάτι που μου είπες και παίρνω δύναμη από σένα. Σειρά μου είναι, μου το χρωστούσες.

Ξέρω πως όλοι σε κρίνουν αυστηρά. Κι εγώ το έχω κάνει στο παρελθόν. Όμως δε θα το κάνω πια. Ποια είμαι εγώ για να σε κρίνω; Μήπως λίγα λάθη έχω κάνει; Μου φτάνει που είσαι εκεί και που υπάρχεις. Και που με κάνεις και αναθεωρώ την αξία των μικρών μας στιγμών.

Να ‘σαι γερός κι ευτυχισμένος. Καληνύχτα.