Μόνη μαζί μου

Αυτές τις μέρες είδα πολύ κόσμο. Ταξίδεψα, διασκέδασα, έφαγα, ήπια, έμεινα στο σπίτι από ελάχιστα έως καθόλου, κουράστηκα... Σήμερα όμως ξύπνησα στο κρεβάτι μου μετά από μέρες, με μια διάθεση νοσταλγική. Μου μύριζαν αναπάντεχα γλυκά τα σκεπάσματα, μου φάνηκε ασυνήθιστα μαλακό το στρώμα κι ας πονούσε το κορμί μου απ’ το ταξίδι. Σηκώθηκα χωρίς βιασύνη κι έφτιαξα φραπέ. Επιτέλους αληθινός καφές, όχι εκείνο το νεροζούμι!

Έβαλα να παίζει ένα cd με jazz που μου χάρισαν πρόσφατα, το ακούω όποτε θέλω να χαλαρώσω. Άναψα και το τζάκι, πρώτη φορά από τότε... πάνε σχεδόν δυόμιση χρόνια. Άναψα και τα φωτάκια στο δέντρο, τι πειράζει που είναι μέρα; Είναι τόσο μουντή που χρειάζεται λίγη λάμψη.

Φοράω εκείνες τις χριστουγεννιάτικες πυζαμούλες με τις νιφάδες που φωσφορίζουν στο σκοτάδι, δώρο της Φ. πέρσι στα γενέθλιά μου. Αν μπορούσα, θα φορούσα και τη μύτη του Rudolf που αναβοσβήνει και τη στέκα με τα κέρατα ταράνδου, αλλά τα πήρε η Τ. για να τα βάλει την πρωτοχρονιά και δεν ήθελα να της τα στερήσω. Πήρε και σκουλαρίκια χιονανθρωπάκια –κι αυτά αναβοσβήνουν- αλλά τα χάρισε στη μαμά του Λ. που της άρεσαν. Ναι, το ξέρω ότι παλιμπαιδίζουμε όλες, αλλά τι πειράζει; Οι γιορτές δεν είναι μόνο για τα παιδιά τελικά. Τουλάχιστον τώρα έχουμε μια πολύ καλή δικαιολογία.

Παλιά δε μου άρεζε να μένω στο σπίτι μόνη. Έψαχνα πάντα να βρω κάτι να κάνω ν' απασχολήσω το μυαλό μου. Τελευταία έχουν αλλάξει πολλά. Αναζητώ τη σιωπή και τη συντροφιά του εαυτού μου όλο και περισσότερο. Δεν είμαι αντικοινωνική, αλλά στο σπίτι μέσα δε θέλω κόσμο να με αποσυντονίζει, μου φτάνει η φασαρία όταν είμαι εκτός.

Σήμερα λοιπόν θα μείνω παρέα με μένα μόνο. Δε σκοπεύω να βγω από το σπίτι, ο κόσμος να χαλάσει. Θα μου μαγειρέψω κάτι και θα μου ανοίξω το καλύτερο κρασί που έχω. Θ’ ακούω μουσική όλη μέρα και δε θα σηκώνω τηλέφωνα. Θ’ ανάψω κεριά και θα χρησιμοποιήσω επιτέλους εκείνο το βάζο με τα άλατα μπάνιου που το κρατάω κλειστό τόσους μήνες χωρίς να ξέρω το γιατί. Θα ξαναδώ παλιές φωτογραφίες και θα κάνω γαλλικό μανικιούρ. Θα ξαπλώσω χωρίς να πρέπει να κοιμηθώ, έτσι γι αλλαγή. Θα δω ταινίες τρώγοντας σοκολατάκια και πίνοντας κονιάκ.

Θα ψάξω στα συρτάρια μου να βρω τον εαυτό που έχω χάσει.

Κι όταν τον βρω θα τον αγαπήσω και πάλι.

Γιατί έναν μόνο τον έχω...