Η Calamity Jane σε νέες περιπέτειες
Μια αποφράδα χιονισμένη μέρα του περασμένου Δεκέμβρη, η φίλη μου η Calamity κι εγώ αποφασίσαμε να επισκεφτούμε μια φάρμα με άλογα για να κάνουμε ιππασία. Ιδού τμήμα από το αγρόκτημα.
Αρχικά μας είπανε να πλησιάσουμε τ’ άλογα και να τα ταΐσουμε μήλα για να μας συμπαθήσουνε.
Κάποια από αυτά την Calamity την λατρέψανε!
Αφού κολατσίσανε τα ζώα, ήρθε η ώρα να διαλέξουμε άλογο. Πολύ όμορφα τα καφετιά. Κάνουν ωραία αντίθεση με το χιόνι.
Όμως επειδή η Calamity είναι αρχάρια, οι άνθρωποι της φάρμας επιμένανε να πάρει τον Ιβάν (το ψωράλογο)!
Αφού το διαλέξαμε, πρέπει τώρα να το σελώσουμε. Χμ... μια κουβέντα είναι! Πώς το σηκώνεις αυτό;
Χα! Τα κατάφερε!
Κι αν είναι δύσκολο να σηκώσεις τη σέλα, ακόμα πιο δύσκολο είναι να καβαλήσεις τ’ άλογο. Για ευνόητους λόγους παραλείπω αρκετές φωτογραφίες από την όλη διαδικασία.
Επιτέλους, η Calamity πάνω στ’ άλογο. «Έλα ρε Ιβάν, μη μου το κάνεις αυτό! Κάτσε ακίνητος για μια φωτογραφία»
Επιτέλους, η Calamity πάνω στ’ άλογο. «Έλα ρε Ιβάν, μη μου το κάνεις αυτό! Κάτσε ακίνητος για μια φωτογραφία»
Τελικά σαν να του καλάρεσαν οι φωτογραφίες του Ιβάν. Πρώτη μούρη!
Όσο για το τοπίο, μαγευτικό! Λέμε να ξαναπάμε φέτος την άνοιξη.
Κι επειδή ως γνωστόν εγώ είμαι γεννημένη Αμαζόνα, παραλείπω δικές μου φωτογραφίες, διότι έχουμε κι έναν Α βαθμό τακτ. Για να μην αισθανθεί άσχημα η Calamity ντε! Άσε που κάποιος έπρεπε να κάνει και το φωτογράφο.
Καλό μήνα και καλό Σαββατοκύριακο
Update: Μελαγχόλησα... Τραγουδάκι που ταιριάζει με τη διάθεση.
Rolling Stones - Wild Horses.mp3
17 σχόλια:
Μόνο ο Ραντανπλάν λείπει. :P
τα φοβάμαι πολύ ! μία φορά έχω καβαλήσει μία φοράδα και την έπιασε οίστρος όταν μύρισε ένα ασερνικό....και έκανα μιση ώρα να την γυρίσω πίσω στο αφεντικό της.
από μακρυά και αγαπημένοι.
τελεια φωτο και ιστορια.Την αλλη φορα να με παρεις και μενα.Ναχει χιονι ομως.
μόλις έχασα μια ζωή :-)
αλλά άξιζε! ..υπέροχο τοπίο! υπέροχα καφετιά άλογα! υπέροχα κοκκινα μαλλιά!
Σας θαυμάζω...θαυμάζω τα άλογα τα χαϊδευω και τα ταϊζω όταν συναντιώμαστε αλλά δεν έχουμε έρθει ποτέ τόσο κοντά
gritbound, είχαμε μια χήνα κι ένα γουρουνάκι, αλλά μου ζήτησαν να μην ανεβάσω φωτογραφίες τους. :p
μεθυσμένα χρώματα, ευτυχώς ο Ιβάν ήταν καλό αλογάκι. Το δικό μου όμως έκανε του κεφαλιού του και μ' έσκασε.
zouri, έλα εσύ και θα το παραγγείλω το χιόνι.
μαύρη γάτα, η calamity σ'ευχαριστεί για το κοπλιμάν. Εγώ είμαι ξανθιά. :p
ζωντανό, πολύ ζωντανό ποστ.
η κοκκινομάλα εσύ είσαι;
ωραίες αμαζόνες...
καλημέρα και πάντα τέτοια...
Υπέροχο κείμενο, μοιάζει με κομματάκι από διήγημα!!!
Ακόμα καλύτερες οι φωτογραφίες!
Αχ, αλογάκια! ωραία! (Χάρηκα εγώ τώρα...) :-p
πανέμορφα!!
:)
μας χρειάζονται τέτοιες μέρες
Αγαπητέ Ροΐδη, είμαι ξανθιά λέμε, ρωτήστε όποιον θέλετε. :-D
@ γιώργος, false poison, serenity, alkyoni
ευχαριστώ, είναι τέλεια εμπειρία, να το δοκιμάσετε.
Ναι είναι ξανθιά η nosy mας (τόσο καιρό της λέω πως κάνει κακό αυτή η βαφή αλλά δε με ακούει!) :P
Υπέροχο Post nosy και υπέροχες φωτογραφίες
Nosy στο αγρόκτημα του Ζιώγα δεν είναι;
magica, ναι, αλλά δεν ήθελα να κάνω διαφήμιση :p
ξέρεις είναι τόσο λίγες αυτές οι προσπάθειες στην Ελλάδα και τόσο άγνωστες σε πολλούς που μάλλον αξίζει να τις αναφέρουμε όταν τυχαίνει
:P
μπερδεύτηκα..ποιά είναι ποιά...:-)
και γω ξανθιά είμαι Nosy :-)
με άσπρες μαύρες μπλέ τούφες
(και εδώ βγαίνουμε απο το θέμα...σταματάω) :-)
Το τραγουδάκι που επέλεξες είναι τέλειο. Για καιρό διέτελεσε το αγαπημένο μου άκουσμα παρέα με το "ξαδελφάκι" του As Tears Go By. Ασε που μου θυμίζει και την σκηνή απ τον Αρχοντα (LOTR1)όταν η Arwen "ζωντανεψε" το ποτάμι με την ξωτικογλώσσα της !
Δημοσίευση σχολίου