Put a spell on me
He said: “You’re a piece of something”
And she said: “Oh yeah! I’m a piece of everything”
Αυτό μ’ έβαλε σε σκέψεις πάλι σήμερα. Τι θέλω εγώ και σας διαβάζω μεσημεριάτικα; Αφού μετά δεν μπορώ να κοιμηθώ. Άκου τι είπε το άτομο ρε! «Να μ’ αγαπάει όσο την αγαπάω». Αγάπη με το ζύγι και κατά παραγγελία δηλαδή. Μάλιστα!
Βασικά αν μπορούσαμε αυτό να το πετύχουμε, ευτυχισμένοι θα ήμασταν όλοι μας. Ούτε ανασφάλειες στη σχέση μας, ούτε τίποτα. Διότι σ΄αγαπώ όσο μ΄αγαπάς κι εσύ καλό μου και πατσίσαμε. Ντόμπρα πράματα. Ενώ τώρα, ζήλειες, καβγαδάκια, την κοίταξες και σε κοίταξε και ποιος ήταν στο τηλέφωνο και τα γνωστά.
Πρέπει λοιπόν να βρεθεί τρόπος να μάθουμε ν’ αγαπάμε όσο ακριβώς μας αγαπάει κι ο άλλος. Ούτε αγαπο-γραμμάριο παραπάνω. Κάποιος να ανακαλύψει ένα χάπι, να το πίνουνε κι οι δυο και ν’ αγαπιούνται, ρε παιδιά. Ή ένα ξόρκι τέλος πάντων, να το σερβίρω του αγαπητικού κάθε μέρα με τον καφέ του και να ξέρω ότι θα μ΄αγαπάει όσο καιρό εγώ το επιθυμώ. Τον βαρέθηκα; Σταματάω τη δόση του και μην τον είδατε. Κι ούτε κλάμματα κι ούτε οδυρμοί και τα γνωστά σπαραξικάρδια.
Θυμήθηκα κι εκείνη την ωραία ταινία με τον Jim Carrey, την Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού. Φοβερή σύλληψη, μη μου πείτε! Αν δε με απατά η μνήμη μου (γιατί έχει και 2 χρόνια που την είδα) πάει αυτός σ’ έναν επιστήμονα και του βγάζει από το μυαλό του όλο του το παρελθόν με τη λεγάμενη. Και δε θυμάται τίποτα λέμε απ’ όσα έζησε μαζί της και είναι ευτυχισμένος (νομίζει!) Να μου το θυμηθείτε πως μια μέρα στο εγγύς μέλλον μέχρι εκεί θα φτάσουμε. Θα παίρνουμε ένα χάπι και θα ξεχνάμε επιλεκτικά. Κι ούτε να σκίζουμε φωτογραφίες, να καίμε ρούχα και να αλλάζουμε χρώμα στις κουρτίνες κατά το λαϊκό άσμα. Πολιτισμένα πράματα.
Και μετά να σε δω φρέσκο φρέσκο κι άπειρο στη νέα σου σχέση, λευκό χαρτί, να ξεκινάς απ’ το μηδέν, να σε χαρώ. Είμαι σίγουρη ότι τα ίδια λάθη θα ξανακάναμε, τα ίδια πρόσωπα θα ερωτευόμασταν. Λες και κάποιος μας έκανε μάγια.
"Είναι εύκολο να σβήσεις κάποιον από το μυαλό σου,
Capisci?
7 σχόλια:
νομιζω οτι εννουσε να τον αγαπαει ,οσο πολυ την γαπαει και αυτος.Και το βρισκω καλο αυτο.
Συμφωνώ με τον zouri1.. Φεμινίστριες! :P
Παρεπιπτόντως, ρίξε και μια ματιά στην ταινία The Final Cut.. ;)
Καλο το ποστ.
ΥΓ: καλο και το τραγουδι.
ζερο.
..τον ιδιο αντρα να ερωτευομουν ..δευτερη φορα..???
..ταμενη ειμαι???
Άσχετο αλλά μου θύμισες ένα τραγουδάκι:
"Λάθος ραντεβού σε λάθος καφενεία
και μια ζωή δυο πόντους έξω απ'τη ζωή.
Ακόμα κι αν αυτοί που θέλαμε δε γίναμε,
ακόμα κι αν αυτοί που ήμασταν δε μείναμε,
είμαστε εδώ,
ψάχνοντας στα τυφλά καινούριους δρόμους,
καινούριους τρόπους.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ,
ΝΑ ΣΒΗΣΕΙΣ
ΜΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ"
από την στιγμή που δεν υπάρχει
ισορροπία στη ζωή,
δεν μπορεί να υπάρχει ισορροπία στη σχέση...
εξάλλου, τι νόημα θα είχε
να αγαπώ όσο με αγαπούν...
το συναίσθημα είναι δικό μου,
όχι του άλλου...
άρα, δεν μπορεί να με αγαπούν στο βαθμό
που εγώ αγαπώ...
καληνύχτα...
zouri, δε γίνεται! Πάντα ένας απ' τους δυο αγαπάει περισσότερο.
kogi, θα της ρίξω μια ματιά.
zero, ευχαριστώ.
Μήτσε, έχω σταματήσει ν' ασχολούμαι με τις απόψεις των αντρών. Μόνο οι δικές μου με απασχολούν πλέον.
Με το φεγγάρι αγκαλιά, δεν ξέρω, δε νομίζω να το επιχειρούσα εκουσίως. Αλλά νομίζω ότι απλά θα ήταν μοιραίο.
Mafalda, κάτι μου θυμίζει αυτό. Ποιος το λέει;
Γιώργο, ακριβώς! ;-) Καλησπέρα.
Δημοσίευση σχολίου