Killing Time



Κι έτσι... δυο χρόνια μετά, είμαι πάλι μόνη εδώ , συντροφιά με τις σκέψεις μου μπροστά σε μια λευκή σελίδα στην οθόνη. Μοναδική παρέα... πλήκτρα και ήχοι μονότονοι, όμως δυνατοί όπως οι χτύποι της καρδιάς, που τους ακούς ν’ αντηχούν στο μαξιλάρι το βράδυ.

M’ αρέσει ο ήχος των πλήκτρων! Κάθε χτύπος μια σκέψη, μια πνοή, μια λέξη που κάποιος θα διαβάσει σ’ ένα e-mail, ένα μήνυμα σε κάποιο προφίλ, μια φράση σ’ ένα παράθυρο, μια εικόνα σ’ ένα άλλο, πληροφορίες, ονόματα, δεδομένα... ζωές πίσω από μια οθόνη.

Βάζω μουσική. Τραγούδια αγαπημένα εναλλάσονται στα ηχεία, καφές από χθες που ξεράθηκε στο ποτήρι, το καλαμάκι –άλλο χρώμα κάθε μέρα- να με κοιτάζει λοξά κι ένα μπουκάλι μπύρα, ξεχασμένο κι αυτό σαν κι εμένα.

Yes, there were times,
I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

Φυσάω τη σκόνη πάνω στο πληκτρολόγιο και χαζεύω τα σωματίδια που αιωρούνται, ένας τρελλός χορός μπροστά σε μια αχτίδα φωτός που μπαίνει από τα στόρια στο παράθυρο. Το μόνο που λείπει από το πλάνο είναι ένα τασάκι με αποτσίγαρα. Έτσι όπως πάω θ’ αρχίσω και το κάπνισμα σε λίγο. Δε βαριέσαι, μια συνήθεια είναι όλα. Όλοι μας είμαστε εθισμένοι σε κάτι.


Now it's half past ten in the evening and you wish that you were dead.
Cause all those stupid little things, they ain't working,
no, they ain't working any more.

Το τηλέφωνο χτυπάει, φωνές στην άλλη άκρη της γραμμής, πρόσωπα γνώριμα, κάποια απ’ αυτά θα ήθελα να είναι πιο κοντά μου. Θυμάμαι πριν ένα χρόνο σ’ αυτό το ίδιο γραφείο, πώς περνούσα τα πρωινά της Κυριακής... Δεν άλλαξαν πολλά: εκτός από το χρώμα των μαλλιών και μια ρυτίδα πιο βαθειά ανάμεσα στα φρύδια, τα ίδια πρόχειρα ρούχα, η ίδια ρουτίνα... Η διάθεσή μου μόνο έχει τρελλά σκαμπανεβάσματα, «οι ορμόνες μου κάνουν πάρτυ» που λέει και μια φίλη.

You look at me like maybe
I’m an angel underneath, innocent and sweet
But I’m a little bit of everything, all into one
I’m a bitch, I’m a lover, I’m a child, I’m a mother
I’m a sinner, I’m a saint, I do not feel ashamed
I’m your hell, I’m your dream, I’m nothing in between
You know you won’t want it any other way

Πού είσαι όταν σε χρειάζομαι;

When you are flying around and around the world
And I'm lying here lonely
I know there's something sacred and free
Reserved and received by me only
So use it and prove it
Remove this whirling sadness
I'm losing, I'm bruising
But you can save me from madness

Τι έχω κάνει λάθος;

Ι know one hundred ways to be a good girl
One hundred ways my willingness to please
Ι know one hundred ways to be a good girl
Still I’m alone, I’m alone, I’m alone…

Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου, nosy;



Stop killing time, killing time
Perfect sense is a crime

16 σχόλια:

zouri1 είπε...

ela,ελα.
Βγηκε ηλιος σημερα εδω.

False Poison είπε...

Έκανα κι εγώ περίπου τις ίδιες σκέψεις, αλλά δεν έπεσα τόσο!!!
Είναι μια όμορφη μέρα σήμερα! Απολαύστε την, Nosyparker!

Serenity είπε...

Συμπάσχω...

StefxOup είπε...

Αγαπητή nosy,

1.Πάνε για καφέ
2.ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ!!!
3.Ντύσου καλά και φτιάξε τα μαλλιά σου για να νιώθεις ΠΙΟ όμορφη...
4.Χαμογέλα και άκου και κανένα άλλο κομμάτι των Skunk Anansie γιατί είναι κορυφαίοι!

Γενικώς, χαλάρωσε και απόλαυσε την όμορφη ηλιόλουστη μέρα...Cheers!

Υ.Γ : Θα σου έλεγα να πας για ψώνια άλλα είναι Κυριακή...

StefxOup είπε...

serenity μια απ'τα ίδια...(βλέπε προηγούμενο comment)

Ανώνυμος είπε...

Γιατιιιιιιι;

candyblue είπε...

Πόσο πολύ σε νοιώθω και ας μην σου λέει τίποτα αυτό.
Δεν πειράζει, όλα κύκλος είναι,θα κλείσει κάποτε και τότε θα έχεις και πάλι ανάμεσα στα πλήκτρα (που δεν θα ακούγονται και τόσο πια) την ανεπανάληπτη ζωή σου.
Κύκλος είναι όλα
Τίποτα δεν μένει έτσι για πολύ
Μην ξεχνάς κάθε Μεσαίωνας έχει και ένα τέλος.


p.s Η γραφή σου έχει δυναμώσει πολύ
Γράφεις πολύ πιο ουσιαστικά.
Είσαι πιο "εσύ"

nosyparker είπε...

Zouri, κι εδώ λιακάδα είχε σήμερα, ε και λοιπόν;

Στεφούλη, δεν έχει να κάνει ρε! Και για ούζα πήγα και για καφέ μετά... όλα μέσα μου είναι.

Νικόλα, δεν υπάρχει γιατί, έτσι είμαι. Μια πάνω, μια κάτω.

Candy, το κείμενο είναι παλιό, πέρσι το έγραψα απλά τώρα ήταν μια καλή ευκαιρία να το ανεβάσω. Σ’ ευχαριστώ πάντως, πάντα «εγώ» ήμουν, αλλά τα βγάζω ένα ένα. ;-)

sorry_girl είπε...

Το θέμα είναι τι θα την κάνεις από δω και πέρα.
καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Πάρε τη ζωή σου από τα χέρια του και εναπώθησέ την στα δικά σου.

roidis είπε...

δεν κάνεις κανένα λάθος.
Ζεις.

nahames nakanamoko είπε...

απλά είναι αυτό που λέγαν οι zeppelin good times bad times
έχει εναλλαγές το πράμα κι εσύ είσαι στα κάτω...δε σου λέω cheer up γιατί είναι μαλακία
μόνο περίμενε λιγάκι

nosyparker είπε...

Ξεκολήστε καλέ! Είναι περσινό το κειμενάκι λέμε :-D

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Εάν το κειμενάκι είναι περσυνό τα χρόνια είναι τρία…

Γείτων είπε...

Ρε βλήμα 2 μερες είπα να φύγω κ επεσες σε καταθλιψη; Βαστα ερχομαι αυριο να σε συνεφέρω :D

nosyparker είπε...

Vita, έχω κάνει τις απαραίτητες χρονικές αντικαταστάσεις ;-)

Γείτων, ναι, να μου φέρεις τα χάπια μου :p (na) -> φάσκελο